"Potop" Jerzego Hoffmana to dzieło szczególne w historii polskiej kinematografii. Rodzimy supergigant zrealizowany z ogromnym rozmachem godnym największych światowych produkcji, doceniony przez polską i międzynarodową publiczność, jak też przez koneserów sztuki filmowej. Ekscytujący, a zarazem spektakularny jest sam fakt, że tak skomplikowany produkcyjnie film z kosmicznym budżetem wynoszącym rekordowe 105 milionów złotych powstał w komunistycznej Polsce lat 70. Twórca "Potopu", Jerzy Hoffman, będzie głównym bohaterem filmu. 89-letni już dziś reżyser, "właściciel" niezwykle barwnego, niełatwego życiorysu, polski Żyd, sybirak, filmowiec kształcony w Moskwie, członek PZPR, uosobienie sarmaty, człowiek uwielbiany przez aktorów. Co myślał w 1968 roku, gdy polscy antysemici chcieli wypchnąć go z jego własnego kraju, za którym w czasie II wojny światowej, wygnany na daleką Syberię, tęsknił, zaczytując się w Sienkiewiczu? Jak sobie radził z ogromnymi oczekiwaniami Polaków i polskich władz, związanymi z ekranizacją "Potopu", jednego z najważniejszych dzieł polskiej kultury? Jak to się stało, że podpisał na siebie niemalże "wyrok śmierci", gdy wziął indywidualną odpowiedzialność finansową przed polskimi władzami w przypadku, gdyby "Potop" okazał się klapą?