Duda zwraca uwagę wikaremu na nieczynne, a przecież gotowe do nadawania wilkowyjskie radio. Wikary wspólnie z Dudą i z Klaudią, jako spikerką, postanawiają uruchomić religijną stację. Ksiądz i wójt nie mogą powstrzymać zapału młodego wikarego. Składają więc propozycję poloniście, który kończy kurację u znachorki, aby dalej prowadził radio, jako jedyny legalnie uprawniony do tego podmiot. Polonista przeżył rodzaj dezintegracji pozytywnej i obecnie jest zupełnie innym człowiekiem. Przyjmuje jednak propozycję i uruchamia radio. Wikary piętnuje Lucy z ambony. Wieś, którą surowość księdza coraz bardziej zraża, pod wodzą Michałowej wstaje z ławek i otacza Lucy solidarnym murem. Za ten akt niesubordynacji Michałowa chce złożyć dymisję na ręce proboszcza. Dymisja jednak nie zostaje przyjęta, bo chrześcijanin ma obowiązek ująć się za uciśnionym.