Sukces terapii Więcławskich skłania także Hadziukową i Solejukową do udania się tą drogą, choć nie jest to proste ze względu na totalny opór małżonków. Obie panie są jednak na tyle doświadczone, że, jeśli się uprą, są w stanie przełamać każdy opór. Dochodzi zatem do terapii, acz nietypowej, bo podwójnej. Panowie bowiem, w poczuciu zagrożenia, nie zgadzają się rozstać. W miarę rozwoju sytuacji dochodzi do zupełnie nietypowej wymiany małżeńskiej - Hadziukowa przenosi się do Solejukowej, a Solejuk wprowadza do Hadziuka. Nietrudno też zgadnąć, kto się lepiej w tej nowej małżeńskiej konfiguracji odnajduje. W dworku trwa dramatyczne oczekiwanie na wieści z wystawy w Nowym Jorku. W uspokajanie Kusego wmieszana jest medycyna ludowa, w osobie babki, ale nawet ona jest bezradna wobec dygotu duszy artysty. Senator i Czerepach, po mistrzowskim zwerbowaniu Solejuka, Wargacza i innych lokalnych menel - działaczy na wybory do senatu (gdzie sukces im nie grozi), rozpoczynają kompletowanie prawdziwej drużyny do sejmu wśród miejscowej śmietanki intelektualnej. Do akcji werbowania kadr włącza się także senatorowa. Przejęta misją ratowania ojczyzny od klęski demograficznej, z dodatkowo sobie wiadomych względów idzie do aptekarza, błagając go, aby zgodził się kandydować do sejmu. Dzięki zmasowanej kampanii na etykietach od win prostych oraz piwa, zasięg poparcia, zwłaszcza w rejonach dystrybucji rzeczonych trunków przekracza piętnaście procent. Zanosi się więc na to, że w Wilkowyjach posłowie obrodzą jak nigdzie w kraju.