Serial „Stawka większa niż życie” jest dostępny za darmo w TVP VOD. Jeden z fenomenów popkultury epoki PRL. Był emitowany również za granicą. Na podstawie „Stawki większej niż życie” tworzono opowiadania i komiksy. Fabuła serialu Jest rok 1941, przez świat przetacza się wojenna zawierucha. Stanisławowi Kolickiemu sprzyja szczęście. Ucieka z niemieckiej niewoli w Królewcu. Przechodzi na stronę czerwonoarmistów. Przypadkiem Rosjanie orientują się, że uciekinier jest bliźniaczo podobny do porucznika Abwehry, Hansa Klossa, który przebywa w sowieckiej niewoli. Rodzi się plan, by wykorzystać niebywały zbieg okoliczności. Kolicki przechodzi szkolenie. Z odpowiednio przygotowaną legendą rozpoczyna życie szpiega po niemieckiej stronie. Teraz jest Hansem Klossem, agentem J-23. Aktywność nowego szpiega już na początku przynosi owoce. Dzięki przeciekom Armia Czerwona zyskuje cenne informacje, wpływające na przebieg działań wojennych. Niemieccy oficerowie nabierają coraz większej podejrzliwości. Agent J-23 przejdzie niejedną trudną próbę. „Stawka większa niż życie” to fenomenalna rola Stanisława Mikulskiego. Jako serialowy Kloss trafia na godnego przeciwnika, Hermanna Brunnera (w tej roli Emil Karewicz). Pojedynki słowne polskiego szpiega i oficera SS na długo zapadły w pamięć widzom. Cytaty z serialu przeniknęły do języka potocznego. Kto napisał muzykę do historii Klossa? Dynamiczna i zapadająca w pamięć czołówka serialu to zasługa Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza. Jazzman – na co dzień grający na saksofonie – był autorem wielu doskonałych ścieżek dźwiękowych. W jego dorobku jest m.in. muzyka do seriali: „Alternatywy 4”, „Janosik”, „Czterdziestolatek” czy kultowej komedii „Jak rozpętałem drugą wojnę światową”. Słowa do motywu przewodniego „Stawki większej niż życie” napisał Wojciech Młynarski. Utwór „Był taki czas” wykonał po latach Krzysztof Cugowski na scenie KFPP w Opolu. Co ciekawe, perypetie Hansa Klossa były najpierw spektaklem w Teatrze Telewizji. Zyskał on tak dużą popularność, że niemal natychmiast nakręcono serial. Mundury, które wykorzystano na planie, są prawdziwe. Zostały znalezione w przejętym magazynie wojennym.