W nowym odcinku cyklu „Prywatnie z…” rozmawiamy z najpopularniejszym i najbardziej rozpoznawalnym kibicem piłkarskim w Polsce – Andrzejem Bobowskim. Znany ze swojej charakterystycznej czapki i entuzjastycznego dopingu Bobo wziął udział w ponad tysiącu spotkań reprezentacji Polski i Legii Warszawa oraz kilkunastu turniejach międzynarodowych. W programie opowiada m.in. o kulisach tej wielkiej miłości do futbolu.
Andrzej Bobowski, znany również jako Bobo, to prawdziwa ikona wśród polskich kibiców piłki nożnej. Urodził się w Warszawie w 1940 r. i to właśnie ze stołecznymi klubami sympatyzuje najbardziej – doskonale znają go kibice, którzy przybywają na mecze Legii na Łazienkowskiej.
W młodości Bobowski interesował się także innymi dyscyplinami sportu: lekkoatletyką, żużlem, rugby, kolarstwem czy koszykówką. W trakcie pobytu w wojsku sam trenował biegi średnie, a w klubie CWKS Legia był członkiem sekcji bokserskiej.
Andrzej Bobowski. Z piłką nożną na dobre i na złe
Jego miłość do piłki nożnej sięga 1950 r., kiedy jako młody chłopak postanowił pojechać na mecz wyjazdowy lokalnego klubu w Rawie Mazowieckiej, chowając się pod siedzeniami w samochodzie piłkarzy. Pomimo początkowego oburzenia zawodników obecnością pasażera na gapę, ostatecznie Bobo pojechał z nimi w dalszą drogę, a nawet został przez nich zachęcony do kolejnych wypraw, byle już za zgodą ojca.
Niedługo potem (w 1955 r.) rozpoczęła się kolejna wielka kibicowska miłość Bobowskiego, tym razem do konkretnego klubu – Legii Warszawa. Z biegiem lat Bobo stał się stałym bywalcem trybun na Łazienkowskiej, na których zawsze łatwo go dostrzec za sprawą charakterystycznej czapki w kształcie korony z małymi piłeczkami, biało-czerwoną flagą i napisami „Bobo” oraz „Król polskich kibiców”.
Swój charakterystyczny strój przyodziewa także na mecze reprezentacji. Pierwszy z nich Bobowski obejrzał w 1956 r. na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie, kiedy to Biało-Czerwoni wygrali w meczu towarzyskim z Norwegami 5:3. Tak rozpoczęła się wielka międzynarodowa przygoda z polską kadrą, która trwa do dziś.
Andrzej Bobowski. Zagraniczne wojaże
Pierwszym zagranicznym wyjazdem Bobowskiego za reprezentacją Polski były Mistrzostwa Świata w Argentynie w 1978 r., gdzie obejrzał łącznie siedem spotkań. Później uczestniczył także w mundialach w Hiszpanii w 1982 r., w Meksyku w 1986 r., we Włoszech w 1990 r., w USA w 1994 r., we Francji w 1998 r., w Korei i Japonii w 2002 r., w Niemczech w 2006 r., w RPA w 2010 r., w Brazylii w 2014 r., w Rosji w 2018 r. oraz w Katarze w 2022 r. Łącznie w trakcie wszystkich tych imprez obejrzał 145 meczów na żywo, oczywiście nie tylko w wykonaniu Biało-Czerwonych.
Do zagranicznych wojaży Bobo należy dodać także wyjazdy na Igrzyska Olimpijskie w Sydney w 2000 r. oraz na mecze mistrzostw Europy. Na swoim koncie ma już osiem takich wycieczek, a w tym roku planuje wyjazd na swoje dziewiąte Euro do Niemiec.
Bobowski jest właściwie chodzącą encyklopedią futbolu. W trakcie swoich piłkarskich przygód nie tylko bacznie obserwował kolejne pokolenia piłkarzy i kolejne kadry narodowe, ale także poznał wielu z wybitnych zawodników i trenerów, m.in. Pelego, Rivelino, Zico, Robinho, Michela Platiniego, Karla-Heinza Rummeniggego, Kazimierza Deynę, Włodzimierza Lubańskiego czy Andrzeja Szarmacha.
Andrzej Bobowski. Kibic znany na całym świecie
Bobo nie ogranicza swojej działalności do trybun. W latach 70. ukończył kurs sędziego piłkarskiego i w ciągu prawie 10 lat poprowadził ponad 500 meczów klas okręgu warszawskiego. W 1975 r. rozpoczął współpracę z Polskim Związkiem Piłki Nożnej, udzielając się w tematyce wychowawczej i dyscyplinarnej, a w 1998 r. założył Klub Kibica Reprezentacji Polski.
Popularność Bobowskiego wykracza daleko poza granice Warszawy. Jego postać stała się rozpoznawalna w całej Polsce, a także za granicą, czego wyrazem jest dyplom od FIFA, który otrzymał za zasługi w szerzeniu kultury wśród kibiców. Wręczał mu go sam Michel Platini.
