Hymn olimpijski jest jednym z najważniejszych symboli igrzysk, które w 2024 r. odbędą się w Paryżu. Mający blisko 130 lat utwór wykonano po raz pierwszy w trakcie ceremonii otwarcia olimpiady w Atenach w 1896 r. Wspaniała, podniosła pieśń jest wezwaniem do uczciwości, szlachetności i zjednoczenia ludzkości.
Hymn olimpijski został napisany przez kompozytora operowego Spyridona Samarasa na potrzeby Letnich Igrzysk Olimpijskich Ateny 1896. Tekst pieśni opracował poeta Kostis Palamy.
Na zawodach wykonał go chór składający się ze 160 osób. Tłumaczenie utworu na nasz język zawdzięczamy polskiemu pisarzowi greckiego pochodzenia, Nikosowi Chadzinikolau.
Nieśmiertelny Duchu Antyku, czysty ojcze
Piękności wielkiej i prawdziwej,
Zejdź, zjaw się i zabłyśnij tu
W chwale twej ziemi i nieba.
Wznieć zapał godnych walk
Biegu, zapasów i dysku
Uwieńcz świeżą gałązką ciało,
Uczyń je żelaznym i szlachetnym.
Pola, góry i morza lśnią z tobą
Jak biało-czerwona ogromna świątynia,
Do której, Nieśmiertelny Duchu Antyku,
Biegnie twój czciciel, każdy naród.
Hymn olimpijski. Jakie zawiera przesłanie?
Tekst, jak podkreślają już pierwsze jego słowa, odwołuje się do czasów starożytnych igrzysk olimpijskich. W ten sposób podmiot liryczny zaznacza, że nowożytne olimpiady są bezpośrednim kontynuatorem antycznych zawodów i kultywują ich wspaniałe i piękne dziedzictwo, w tym wartości takie jak męstwo, honor i siła. W pieśni słychać nawoływanie do uczciwej rywalizacji sportowej, dbania o zdrowie i swoje ciało.
To ostatnie wezwanie również jest nawiązaniem do starożytnych igrzysk. W Grecji kultura fizyczna była bardzo ważna. Treningi i aktywność sportową pochwalał m.in. Platon, który w młodości uprawiał zapasy i – zanim został filozofem – nawet marzył o tym, aby zdobyć wieniec olimpijski w tej dziedzinie. To mu się jednak nie udało, ale myśliciel ćwiczył do końca życia i według jemu współczesnych miał imponującą muskulaturę.
Trzecia zwrotka wskazuje na potrzebę zjednoczenia narodów i nawołuje do propagowania idei i wartości olimpijskich na całym świecie. Fragment ten nazywa naszą planetę świątynią, w której czczone powinny być wartości moralne, uczciwość i sportowy duch. W ostatniej części autor wskazuje, że należy dążyć do tego, aby ludzkość była jednością żyjącą w pokoju. W myśl tych słów świat i wszyscy zamieszkujący go winni kierować się wspólnie w stronę reprezentowanych przez ducha olimpijskiego wartości, takich jak piękno, dobro, pojednanie i sprawiedliwość.
Od 1960 r. hymn olimpijski wykonywany jest na każdych igrzyskach – zarówno letnich, jak i zimowych oraz młodzieżowych – podczas ceremonii otwarcia i podnoszenia flagi olimpijskiej, a także w trakcie opuszczania sztandaru na zakończenie zawodów. Utwór śpiewano w kilkunastu językach świata. Wielokrotnie swoje aranżacje przedstawiały największe światowe gwiazdy muzyki, w tym m.in. Placido Domingo oraz Alfred Kraus.
RS
