Od stycznia 2025 roku czekają nas istotne zmiany w wysokości płacy minimalnej. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 12 września 2024 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie do 4666 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa wyniesie 30,50 zł brutto.
Ile wyniesie wynagrodzenie na rękę w 2025 roku?
Przy płacy minimalnej wynoszącej 4666 zł brutto wynagrodzenie netto, czyli kwota, która faktycznie trafi na konto pracownika, wyniesie około 3510 zł, zakładając brak składek na Pracownicze Plany Kapitałowe oraz brak ulg podatkowych. Wzrost ten oznacza dodatkowe 249 zł netto w porównaniu z rokiem 2024.
Z kolei w przypadku pracowników zatrudnionych na umowę-zlecenie, przy stawce godzinowej 30,50 zł brutto i przepracowaniu standardowych 168 godzin w miesiącu, wynagrodzenie netto wyniesie około 22 zł za godzinę.
Co zmieni się dla pracodawców?
Podwyżka minimalnego wynagrodzenia oznacza, że pracodawcy zapłacą więcej. Całkowity koszt zatrudnienia pracownika na minimalnej pensji wzrośnie do 5621 zł miesięcznie, co oznacza wyższe koszty o ponad 440 zł w porównaniu z bieżącym rokiem. Może to wpłynąć na politykę zatrudnienia w mniejszych firmach, szczególnie w sektorach o niskiej marży, gdzie koszty pracy odgrywają kluczową rolę.
Jakie zmiany czekają jeszcze pracowników?
Wzrost minimalnego wynagrodzenia to tylko część planów rządu, które mają dostosować polskie prawo do unijnej dyrektywy dotyczącej adekwatnych płac minimalnych. W kolejnych latach planowane są zmiany w sposobie ustalania minimalnej pensji, tak by odpowiadała co najmniej 55% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Nowe zasady mogą wejść w życie w 2026 roku.
Dlaczego płaca minimalna rośnie?
Podwyżki płacy minimalnej są odpowiedzią na rosnące koszty życia oraz potrzebę zapewnienia godziwego wynagrodzenia dla pracowników. Rząd, ustalając minimalne wynagrodzenie, bierze pod uwagę wskaźnik inflacji, prognozowany wzrost gospodarczy oraz potrzeby osób zarabiających najmniej.
Wzrost ten ma także związek z unijną dyrektywą o adekwatnych płacach minimalnych, która zobowiązuje państwa członkowskie do działań na rzecz lepszej ochrony pracowników. Celem jest nie tylko poprawa sytuacji finansowej obywateli, lecz także zmniejszenie nierówności dochodowych i zwiększenie siły nabywczej gospodarstw domowych.
