„Miłość po grób” to meksykański serial dramatyczny, który już niebawem będzie można oglądać za darmo w TVP VOD. Wystąpiły w nim największe gwiazdy meksykańskiego rynku filmowego: Angelique Boyer, Michel Brown oraz Arturo Barba. Jak to się stało, że wszyscy troje zostali aktorami? Gdzie widzowie mogli poznać ich wcześniej? I kogo grają w premierowym serialu?
Angelique Boyer (Lucia Borges)
Bywa nazywana najbardziej meksykańską Francuzką na świecie. Angelique Monique Paulette Boyer Rousseau urodziła się 4 lipca 1988 r. w Saint-Claude we Francji. Jej matka była Meksykanką, a ojciec Francuzem. W wieku dwóch lat wraz z rodziną przeprowadziła się do Meksyku, gdzie się wychowała.
Już jako pięciolatka została dziecięcą modelką. Uwagę wszystkich przyciągały jej niezwykle jasne włosy. Angelique wspomina te czasy, mówiąc: „Dzieciaki z sąsiedztwa przezywały mnie »kukurydziane włosy«, żeby mnie zdenerwować, ale mi to nie przeszkadzało. Wściekałam się za to, gdy np. kobiety w supermarkecie dotykały ich, bo nie mogły uwierzyć, że są tak jasne”.
W wieku ośmiu lat trafiła do Centrum Edukacji Artystycznej Dziecięcej Televisa, wylęgarni meksykańskich gwiazd. Edukację w nim ukończyła po trzech latach i od tamtego momentu poczuła, że przemysł rozrywkowy to jej miejsce w życiu.
W 2004 r. zadebiutowała w telenoweli „Corazones al límite”; w tym samym roku pojawiła się także w drugiej tego typu produkcji, zatytułowanej „Rebelde”. Wielką popularność zdobyła po udziale w serialu „Teresa” (2010). Zagrała w nim tytułową rolę – pięknej dziewczyny z biednej rodziny, która ucieka się do intryg i kłamstw, chcąc za wszelką cenę odmienić swój los.
Na planie „Teresy” Angelique poznała aktora i modela Sebastiána Rulli. Potem artyści spotkali się podczas pracy nad telenowelą „Za głosem serca” (2013), a od 2014 r. tworzą partnerski związek. Sebastián podobno nie spieszy się do małżeństwa, bo ma już za sobą rozwód. Angelique zaś nie naciska na sformalizowanie relacji z nim, chociaż fani z Meksyku bardzo czekają na gwiazdorski ślub. Pytana o to, czy chciałaby mieć dziecko (Sebastián ma syna z byłą żoną), odpowiada, że w dzisiejszym świecie wychowanie potomka kosztuje fortunę, więc podjęcie decyzji o zajściu w ciążę nie jest łatwe.
Angelique i Sebastián zagrali razem także w serialach „Trzy razy Ana” (2016), „Vencer el pasado” (2021) i „Powrót Diany Salazar” (2024).
Ostatnia telenowela była przełomowa w karierze artystki. Wcześniej grała postacie romantyczne, a tu musiała zagrać sceny erotyczne. „To dla mnie jako aktorki nowy etap, ponieważ odważyłam się robić rzeczy, na które 10 lat temu bym się nie zdecydowała” – zwierzyła się w wywiadzie dla portalu People en Español.
W zmysłowych scenach towarzyszył jej Sebastián, co sprawiło, że czuła się bezpiecznie i komfortowo. „Wiedzieliśmy, że opowiadamy piękną historię miłosną. Czuliśmy się zaszczyceni, że możemy to robić razem” – dodała Angelique we wspomnianym wywiadzie.
W „Miłości po grób” aktorka gra Lucię, dziewczynę z przeszłością, która wychodzi za niezbyt młodego, za to zamożnego Leóna Carvajala, potentata medialnego. Ale ten ginie tuż po ślubie, zamordowany na własnym weselu.
Michel Brown (Macario „El Chino” Valdés/ León Carvajal)
Naprawdę nazywa się Misael Browarnik Beiguel. Argentyński aktor telewizyjny, filmowy i teatralny, prezenter i piosenkarz urodził się 10 czerwca 1976 r. w Buenos Aires. Jego dziadek ze strony ojca pochodził z Polski, ale opuścił kraj przed wybuchem II wojny światowej. Reszta rodziny zginęła w Auschwitz.
Michel szybko pokazał, że odziedziczył talent po swoim ojcu, argentyńskim aktorze Carlosie Brownie. W 1991 r., mając 16 lat, wraz z przyjacielem wybrał się na casting na prezentera programu dla dzieci „Jugate conmigo”. Zdobył tam nie tylko rolę gospodarza, ale także uznanie Cris Moreny, ważnej producentki telewizyjnej, która obsadziła go w 2. sezonie popularnej dziecięcej telenoweli zatytułowanej „Chiquititas”. Wyprodukowała także dwie płyty uzdolnionego muzycznie Michela.
W 1999 r. aktor przeprowadził się do Meksyku. Tam zagrał w kilku operach mydlanych, zdobył serca wielu fanek, a także po raz pierwszy związał się na poważnie – z modelką Kathariną Satch. „Czułem się najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Katharina nauczyła mnie kochać i uczyniła mnie lepszym człowiekiem” – wspominał w jednym z wywiadów Brown.
W 2003 r. jego kariera nabrała rozpędu. Dostał wówczas rolę Franco Reyesa, głównego bohatera kolumbijskiej telenoweli „Gorzka zemsta”. Choć wie, że była to ważna produkcja, jednak przyznaje, że nie wziąłby ponownie udziału w „tak emocjonalnej opowieści”. „Wolę grać postacie, które mają więcej charakteru” – podkreśla.
Od tamtej pory nieprzerwanie występuje w serialach i filmach fabularnych; prowadził też hiszpański program telewizyjny „Estoy Por Ti”. Podróżuje od Kolumbii przez Meksyk po Portugalię i Hiszpanię – wszędzie tam, gdzie zaproszą go do interesującej współpracy.
W 2013 r. Michel ożenił się z Margaritą Muñoz, kolumbijską aktorką.
Rola w „Miłości aż po grób” okazała się dla aktora wyzwaniem, ponieważ musiał w nim zagrać dwie osoby. Jako Macario „El Chino” Valdés był dilerem narkotykowym, człowiekiem impulsywnym, zazdrosnym i nieokrzesanym, który został skazany na śmierć na krześle elektrycznym za morderstwo sędziego federalnego. Po wykonaniu wyroku bohater powraca do świata żywych w ciele znudzonego profesora uniwersyteckiego Beltrána Camacho.
Natomiast León Carvajal – człowiek kulturalny, wykształcony, pełen dobrych emocji, ale już niemłody, zamordowany tuż po ślubie z Lucią – inkarnuje się w ciele „El Chino”. Wcześniej nieco naiwnie wierzył w to, że jego rodzina jest idealna. Teraz ma szansę na to, by przyjrzeć się wszystkiemu na nowo i odkryć często bolesną prawdę. Ale musi też mieć się na baczności, bo ścigają go duchy z mrocznej przeszłości Valdésa.
Arturo Barba (Beltrán Camacho/ Macario „El Chino” Valdés)
Meksykański aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Urodził się 21 maja 1973 r. w Meksyku. W latach 1993–1995 ukończył studia w Centrum Edukacji Artystycznej Televisa (CEA), a następnie kursy doskonalenia aktorstwa.
Uwielbia teatr i to niemal każdy – od klasycznego przez muzyczny i komercyjny aż po eksperymentalny. W 2013 r. założył firmę En Llamas Producciones i sam produkuje spektakle teatralne. Wybiera takie przedstawienia, które mogą podobać się publiczności, ale jednocześnie niosą jakieś przesłanie i skłaniają widzów do refleksji – nie są tylko pustą rozrywką.
Sam wraca na scenę teatralną, kiedy tylko ma możliwość i nieco czasu. Gra bowiem dużo także w serialach i filmach. Ale to dzięki teatrowi czuje, że wraca do źródeł – tego, co nadaje aktorstwu sens.
Przełomowymi momentami dla jego kariery serialowej były role w dwóch narkotelenowelach (serialach, którym głównym tematem jest handel narkotykami): „El señor de los cielos” (2013) i „Señora Acero” (2014). Jednak widzowie w USA i Meksyku znali go już wcześniej, bo brał udział w popularnych operach mydlanych i filmach telewizyjnych.
W „Miłości po grób” Arturo Barba stworzył postać Beltrána Camacho, profesora antropologii, męża Alicii i ojca małego Javiera, który cierpi na poważną chorobę. Rodziny nie stać na kosztowne leczenie dziecka. Beltrán jest wegetarianinem, nie pije alkoholu i nie pali, ale kompletnie zaniedbał wygląd i sylwetkę. Studenci go uwielbiają, natomiast żona często ma go dość.
Kiedy dusza „El Chino” Valdésa wnika w jego ciało, Beltrán musi się nauczyć, jak być dobrym mężem i ojcem. Ale chce też zrobić coś dla siebie, dlatego zaczyna uprawiać sport. Pamięta o swojej przeszłości, choć wie, że zyskał szansę, by od niej uciec. Czy jednak ona nie powróci do niego i to w najmniej spodziewanym momencie? I skąd na jego ciele wziął się dziwny tatuaż w kształcie motyla?
