Chyba nie ma na świecie osoby, która nie zna tego nazwiska. Gustave Eiffel, francuski inżynier, zasłynął tym, że ozdobił Paryż wieżą Eiffla. W 135. rocznicę udostępnienia zwiedzającym najsłynniejszej budowli na mapie Francji przypominamy najważniejsze i najcenniejsze dzieła jej konstruktora.
Nie od zawsze chciał budować. Pasję do metalurgii odkrył dopiero po ukończeniu studiów chemicznych. Jego zainteresowania powędrowały w kierunku kolejnictwa i to właśnie z tą gałęzią przemysłu młody Eiffel postanowił związać się zawodowo. Najpierw budował maszyny parowe, a potem inne, niezbędne dla transportu kolejowego konstrukcje, jak np. mosty stalowe.
Swój pierwszy obiekt tego typu Eiffel zbudował już w 1900 r. w Bordeaux. Konstrukcja tego mostu, znanego jako Passerelle Eiffe lub Pont ferroviaire Saint-Jean, od początku zachwycała lekkością, pomimo ogromu wykorzystanej do jego budowy stali, i rozpowszechniła nazwisko Eiffela na całą Francję, a wkrótce potem także na cały świat.
Statua Wolności – skąd wziął się symbol Ameryki?
W 1866 r. Eiffel postanowił założyć własną firmę „G. Eiffel et Cie”. Od tamtej pory sława inżyniera stale rosła, a jego niezwykły talent znalazł odbicie w kolejnych projektach. Przełom nastąpił w 1884 r., kiedy wraz z Frédérikiem Augustem Bartholdim oraz Richardem Morrisem Huntem zaprezentował pomysł na Statuę Wolności.
Posąg ukazujący kobietę ubraną w togę, z koroną na głowie i trzymającą w prawej dłoni płonącą pochodnię był darem Francji dla Stanów Zjednoczonych i miał upamiętniać sojusz pomiędzy Amerykanami a Francuzami podczas rewolucji amerykańskiej. Potwierdza to data wyryta na tabliczce, którą kobieta trzyma w lewej ręce – 4 lipca 1776 r., czyli dzień uchwalenia niepodległości USA.
Statua Wolności ma 93 metry wysokości, waży 229 tony i stanowi największy symbol nowego świata – nie tylko przez swój rozmiar, ale także przez jej wpływ na kulturę i tożsamość Amerykanów.
Wieża Eiffla – jak powstała najsłynniejsza budowla Francji?
Największą popularność „czarodziejowi żelastwa” zapewniła jednak dopiero wieża Eiffla. Ta sięgająca nieba budowla, nazywana także „Żelazną damą”, powstała w 1889 r. w związku z wystawą światową organizowaną w Paryżu. Nikt nie spodziewał się, że ta jedna z 60 tysięcy ekspozycji stanie się tak niewyobrażalnym fenomenem.
Oczywiście prawdą jest, że od początku wieża Eiffla miała być najwyższą budowlą świata (i utrzymała ten tytuł aż do 1930 r., dopóki w Nowym Jorku nie powstał wieżowiec Chrysler Building), ale przede wszystkim miała ukazywać postęp techniczny, jaki osiągnęła ludzkość. Tymczasem zupełnie nieoczekiwanie stała się prawdziwym dziełem sztuki, pocztówkowym symbolem Francji, tłem największych, romantycznych historii i towarzyszem codzienności wszystkich paryżan – w końcu widać ją z niemal z każdej części miasta, tak samo okazałą, czy to w dzień, czy to w nocy, z daleka lub z bliska.
Dalsze losy konstruktora Wieży Eiffla
Gustave Eiffel pozostał aktywny do końca swojego życia. Jeszcze przed śmiercią zaproponował innowacyjny pomysł zbudowania tunelu pod kanałem La Manche, łączącego brzeg francuski z Folkestone. W dniu swojej śmierci, 27 grudnia 1923 r., również był blisko sztuki, choć z całkiem innej dziedziny – zmarł, słuchając V symfonii Beethovena.
