Kasyno, ogrody i duch księżnej Grace. Monako zniewala scenerią, luksusem i elegancją

Zobacz film „Monako, księstwo i oceany” w TVP VOD

Księstwo Monako leży na Lazurowym Wybrzeżu i mierzy zaledwie 3 km długości, stanowiąc nadbrzeżne przedłużenie Alp Nadmorskich. To najmniejsze (po Watykanie) państwo świata, które graniczy jedynie z Francją i Morzem Śródziemnym. Oficjalną walutą w Monako jest euro. W księstwie obowiązują trzy języki urzędowe: francuski, włoski i monegaski (dialekt języka liguryjskiego), jednak ze względu na wielokulturowość oraz obecność różnych społeczności nierzadko usłyszymy tutaj osoby mówiące po angielsku. 

Od 1297 r. Monako rządzi ród Grimaldich. Obecnie władzę w państwie sprawuje książę Albert II Grimaldi, syn księżnej Grace Kelly i księcia Rainera III.

Najbliższym międzynarodowym lotniskiem obsługującym Monako jest oddalony o 30 km port lotniczy Nicea-Lazurowe Wybrzeże we Francji. W samym księstwie funkcjonuje podziemna stacja kolejowa, z której można udać się w podróż pociągiem do Nicei (ok. 20 min), Cannes (ok. 60 min), Marsylii (3 godziny) lub TGV do Paryża (ok. 6 godzin). Co ważne dla osób podróżujących helikopterem, w osiedlu Fontvieille znajduje się heliport. Oprócz tego możemy skorzystać z linii autobusowej, która łączy Monako z centrum Nicei i wiedzie widokową drogą wzdłuż wybrzeża. Podróżujący do Monako drogą morską mogą zacumować w Porcie Herkulesa lub Porcie Fontvieille.

Kierowcy aut, którzy jadą do księstwa z Francji lub Włoch muszą wjechać na autostradę A8 i skorzystać ze zjazdu 57 Roquebrune-Cap Martin. Z kolei podróżujący kamperami powinni wiedzieć, że poruszanie się po terenie księstwa wiąże się z licznymi ograniczeniami. 

Monako usłane jest pagórkami, gdyż zajmuje skalistą część Lazurowego Wybrzeża. Jego najwyższy punkt (162 metrów n.p.m.) mieści się na ścieżce Chemin des Révoires, na zboczu góry Mont Agel, której szczyt znajduje się we Francji. Śródziemnomorski klimat księstwa w głównej mierze kształtują masy powietrza zwrotnikowego. Średnia temperatura zimą wynosi tu 8 st. C, a w miesiącach letnich nierzadko przekracza 25 st. C.

Zobacz film „Monako – technologiczne wyzwanie”

Z uwagi na intensywny proces urbanizacji w Monako znajdziemy jedynie niewielkie połacie roślinności twardolistnej. Zdecydowaną większość terenu zajmują egzotyczne rośliny i drzewa zasadzone przez człowieka. Znajdziemy tu piękne parki, skwery i ogrody, a w nich różne gatunki palm oraz dużą kolekcję kaktusów czy sukulentów. Od 1933 r. można je podziwiać m.in. w monakijskim ogrodzie botanicznym Jardin exotique de Monaco, w którym mieści się także naturalna jaskinia wydrążona w skałach wapiennych. Dość popularnym obiektem jest też Ogród Japoński, który powstał z inicjatywy samej Grace Kelly. Znajdziemy w nim tradycyjny czerwony most oraz strefę zen do medytacji. Na relaks w plenerze zdecydowanie nada się także Plage du Larvotto – jedyna publiczna plaża w Monako.

Choć w Monako nie istnieją żadne jednostki administracyjne, możemy wyróżnić cztery główne dzielnice: Monaco-Ville, Monte Carlo, La Condamine i Fontvieille. Pierwszy i zarazem najstarszy sektor leży na Skale Monakijskiej, którą na przełomie XIII i XIV w. opanował Franciszek I Grimaldi, zakładając dynastię panującą do dziś.

Najważniejszymi atrakcjami Starego Miasta są Muzeum Oceanograficzne, pałac książęcy oraz katedra św. Mikołaja, w której spoczywa wielu członków rodu Grimaldich, w tym Grace Kelly oraz Rainer III. 

Niewątpliwie najsłynniejszym osiedlem w Monako jest Monte Carlo, czyli „wzgórze Karola”. W połowie XIX w. rodzina Grimaldi borykała się z problemami finansowymi. Książę Karol III postanowił wówczas otworzyć kasyno, którego budynek zaprojektował Charles Garnier, twórca Opery Paryskiej. Z czasem Casino de Monte Carlo zasłynęło jako miejsce rozrywki samego Jamesa Bonda. Agent 007 odwiedził je w filmach „GoldenEye” oraz „Nigdy nie mów nigdy”. Co ciekawe, obywatele Monako nie spróbują w nim szczęścia. Wstęp do kasyna mają jedynie osoby przyjezdne.

Zobacz film „Nigdy nie mów nigdy” w TVP VOD

Dzielnica Monte Carlo słynie także z najstarszego organizowanego cyklicznie rajdu samochodowego na świecie, którego trasa wiedzie przez Monako i południowo-wschodnią Francję. Pierwsza edycja Rajdu Monte Carlo odbyła się jeszcze w 1911 r., a jej organizatorem był sam książę Albert I, syn Karola III Grimaldi. Oprócz tego na lokalnym torze wyścigowym Circuit de Monaco odbywają się coroczne zawody o Grand Prix Monako Formuły 1.

Trasa prowadzi m.in. przez centralną dzielnicę Monako – La Condamine, która łączy Monte Carlo z Monaco-Ville i ostatnim głównym sektorem o nazwie Fontvielle. To właśnie w nim mieści się Heliport Monako, będący jedynym lądowiskiem w kraju, stadion Ludwika II, gdzie rozgrywane są mecze europejskich rozgrywek pucharowych UEFA, a także Ogród Różany poświęcony pamięci księżnej Kelly, w którym kwitną aż 4 tysiace róż.

Popularność Monako wzrosła dopiero po II wojnie światowej. Wiosną 1956 r. w katedrze św. Mikołaja odbył się pierwszy w historii ślub kościelny transmitowany na żywo przez wszystkie stacje telewizyjne. Grace Kelly wyszła za księcia Rainera III w sukni, którą Helen Rose obszyła tysiącami pereł. Młodą parę oglądało wówczas ponad 30 milionów widzów.

Od tamtej pory Monako przyciąga elity całego świata. Co więcej, państwo to uznawane jest za raj podatkowy, gdyż nie pobiera podatku dochodowego od osób fizycznych. Być może właśnie to sprawia, że co trzeci mieszkaniec księstwa to milioner. Nic więc dziwnego, że średnia długość życia w tym kraju wynosi ok. 90 lat. Gdy obywatel Monako poważnie zachoruje, trafi do istniejącego od 1902 r. jedynego szpitala publicznego w kraju, od 1958 r. noszącego imię księżnej Grace. Jego pacjentką była również sama Grace Kelly, która zmarła 14 września 1982 r. na skutek obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym. Księżna została pochowana w tej samej katedrze, w której wzięła ślub.