Strefa ruchu, strefa zamieszkania i droga wewnętrzna - choć nazwy brzmią podobnie, zasady w nich panujące różnią się diametralnie. Od świadomości tych różnic może zależeć nie tylko zawartość twojego portfela, ale przede wszystkim bezpieczeństwo innych uczestników ruchu. Sprawdzamy, gdzie pieszy ma bezwzględne pierwszeństwo, gdzie można parkować na chodniku i czy wszędzie musisz mieć zapięte pasy.
Różnice między strefą ruchu, zamieszkania i drogą wewnętrzną mogą przyprawić o ból głowy nawet doświadczonych kierowców. Tymczasem pomyłka może kosztować nawet 3000 złotych. Przeanalizujmy więc dokładnie, jakie zasady obowiązują w każdej z tych stref.
Strefa zamieszkania - królestwo pieszego
Strefę zamieszkania rozpoznasz po charakterystycznym znaku D-40 - niebieskiej tablicy z symbolami pieszego, dziecka z piłką, samochodu i domu. I to właśnie pieszy jest tutaj najważniejszy. Ma absolutne pierwszeństwo i może poruszać się całą szerokością jezdni. Co więcej, dzieci do lat 7 mogą bawić się na drodze bez opieki dorosłych.
Dla kierowców strefa zamieszkania oznacza szereg ograniczeń. Prędkość maksymalna to zaledwie 20 km/h, a zaparkować możesz wyłącznie w miejscach do tego wyznaczonych. Złamanie tego przepisu kosztuje 100 złotych i 2 punkty karne. Znacznie dotkliwsza jest kara za nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu - 1500 złotych i 10 punktów karnych, a w przypadku recydywy nawet 3000 złotych.
Przeczytaj także: Kto musi wymienić prawo jazdy w 2025 roku?
Strefa ruchu - znajome zasady w prywatnej przestrzeni
Strefa ruchu (znak D-52) to swojego rodzaju pomost między drogą publiczną a prywatną. Wyznaczana jest na terenach niepublicznych - np. na parkingach centrów handlowych czy osiedlach - ale obowiązują w niej wszystkie zasady znane z dróg publicznych. Oznacza to, że musisz stosować się do znaków drogowych, sygnalizacji świetlnej i ogólnych przepisów ruchu drogowego.
W przeciwieństwie do strefy zamieszkania, możesz tu parkować na chodniku, o ile nie zabraniają tego znaki i zostawisz 1,5 metra dla pieszych. Nie ma też specjalnych przywilejów dla pieszych - obowiązują ich standardowe zasady ruchu drogowego.
Droga wewnętrzna - teren prywatny z własnymi regułami
Najbardziej specyficzna jest droga wewnętrzna. To teren prywatny, na którym... nie obowiązują przepisy ruchu drogowego. Teoretycznie można tu jeździć bez prawa jazdy, z wyłączonymi światłami czy bez zapiętych pasów. W praktyce jednak właściciel terenu może wprowadzić własne zasady, stawiając odpowiednie znaki.
Pamiętaj jednak, że wyjeżdżając z drogi wewnętrznej zawsze włączasz się do ruchu - musisz więc ustąpić pierwszeństwa wszystkim pojazdom. Co ciekawe, skrzyżowanie drogi publicznej z wewnętrzną nie jest uznawane za skrzyżowanie w świetle przepisów - nie "kasuje" więc na przykład obowiązującego ograniczenia prędkości.
Kluczową różnicą jest też możliwość interwencji służb. O ile w strefie ruchu i zamieszkania policja czy straż miejska mogą wystawiać mandaty i rozstrzygać spory po kolizjach, o tyle na drodze wewnętrznej - jeśli nie jest ona oznaczona jako strefa ruchu - nie mają takich uprawnień.
Przeczytaj także: Kiedy polisa OC nie przedłuży się automatycznie?
Tomasz Sarnecki
