Głos, który rozpalał serca i dotykał duszy. Whitney Houston: „Nie mam nic prócz miłości”

Whitney dysponowała tak przeszywającym (pięciooktawowym) głosem, że okrzyknięto ją mianem „The Voice” („Głos”). Według księgi rekordów Guinnessa Whitney Elizabeth Houston była najczęściej nagradzaną artystką muzyczną wszech czasów.

W tym roku minęło 60 lat, odkąd Whitney Houston przyszła na świat. Córka Russella i gospelowej piosenkarki Emily „Cissy” Houston urodziła się w Newark w stanie New Jersey dokładnie 9 sierpnia 1963 r. Matką chrzestną przyszłej legendy została królowa soulu, Aretha Franklin, z którą Cissy nierzadko wyjeżdżała w trasy koncertowe.

Whitney nie musiała daleko szukać kogoś, kto nauczy ją śpiewać. Wychowując się w utalentowanej muzycznie rodzinie, dziewczynka bez problemu podłapała, na czym polega ta sztuka. Mając zaledwie 11 lat, została solistką dziecięcego chóru gospel w miejscowym kościele. Choć wiedziała, jak wykorzystać swój talent, była niepewna siebie ze względu na rasistowskie zachowania jej rówieśników. Po zamieszkach rasowych w Newark przeprowadziła się z rodziną do East Orange w tym samym stanie. Whitney miała wówczas 14 lat. Gdy była nastolatką, Houstonowie wzięli rozwód.

W latach 80. Whitney wspierała wokalnie mamę podczas ich wspólnych występów w nocnych klubach w Nowym Jorku. Latem 1980 r. poznała na obozie swoją przyszłą asystentkę Robyn Crawford, z którą współpracowała aż do 2000 r.

Pięć lat później wydała debiutancki album zatytułowany „Whitney Houston”, a następnie zagrała pierwszy samodzielny koncert w nowojorskiej sali koncertowej Carnegie Hall. Głos Whitney przebił się do rozgłośni radiowych, a magazyn „Rolling Stone” określił go „jednym z najbardziej zaskakujących w ciągu ostatnich lat”.

Po wydaniu debiutanckiego albumu pochodzące z niego utwory „How Will I Know” i „Greatest Love of All” uplasowały Whitney na pierwszym miejscu amerykańskiej listy przebojów. Co więcej, „Whitney Houston” okazała się najczęściej kupowaną płytą solowej artystki w historii muzyki. Podobnym sukcesem cieszył się jej album ze ścieżką dźwiękową do produkcji „The Bodyguard” z 1992 r., w którym piosenkarka zagrała u boku Kevina Costnera. Film stał się wielkim kinowym hitem, a nagrany przez Houston cover piosenki Dolly Parton „I Will Always Love You” – jednym z najbardziej dochodowych kobiecych utworów wszech czasów.

Choć Whitney Houston odniosła ogromny sukces na skalę światową, wrodzone piękno, odziedziczony talent i zdobyta sława nie były w stanie zapewnić artystce szczęścia w życiu prywatnym. Wydawać by się mogło, że śpiewane przez nią piosenki o miłości są wynikiem spełnienia u boku swojej połówki, lecz Whitney sama przyznała, że uważała swoje małżeństwo za udane tylko przez pierwszy rok.

W 1992 r. wyszła za tancerza oraz wokalistę R&B Bobby’ego Browna, który w środowisku muzycznym miał reputację kobieciarza i narkomana. Rok później urodziła się im córeczka, Bobbi Kristina Brown. Whitney nie posłuchała rodziny, która ostrzegała ją przed Brownem. Nie potrafiła odejść od męża, nawet kiedy ten ją zdradzał, czy wtedy, gdy stosował wobec niej przemoc. Wkrótce Whitney uzależniła się od używek i popadła w stany lękowe, czego w pewnym momencie nie dało się już nie zauważyć, nawet na koncertach. Wielu obwiniało Bobby’ego za to, że pociągnął żonę na dno. Para rozwiodła się w 2006 r. 

Whitney Houston zmarła 11 lutego 2012 r. w hotelowym apartamencie w Beverly Hills w Kalifornii. Artystka przez wiele lat zmagała się z uzależnieniem od narkotyków. Trzy lata później w tragicznych okolicznościach odeszła także jej 22-letnia córka, Bobbi Kristina Brown. Spoczęła na cmentarzu w stanie New Jersey, tuż obok swojej mamy.